Lektury dla poszukujących prawdziwego szczęścia

Ciężko choremu, umierającemu chłopcu położono przy łóżku obrazek świętego Gerarda Majelli. Odprawiono też Mszę z modlitwą do świętego Alfonsa, prosząc, aby nakazał świętemu Gerardowi, swemu byłemu podwładnemu w zakonie, by ten wybłagał łaskę uzdrowienia dla chorego. Tymczasem w stanie zdrowia umierającego nic się nie zmieniało - przez cały dzień walczył ze śmiercią, w której bliskość nikt nie wątpił. Pod wieczór jednak chory nagle podniósł się, czym wywołał zachwyt rodziców i wybuch wielkiego płaczu, i ucałował obrazek świętego Gerarda. Następnie opowiedział, że święty Gerard objawił mu się w czasie jego najgłębszego snu i powiedział: "Raduj się, otrzymałeś łaskę". I rzeczywiście, chory odzyskał siły w przeciągu kilku chwil.
Ta historia jest jedną z wielu opowieści z niniejszej książki, które pokazują, że święci są przy nas
i pobudzeni Bożą miłością nieustannie za nami się wstawiają - szczególnie w chwilach najtrudniejszych, czyli w czasie choroby i niebezpieczeństwa zagrażającego naszemu zdrowiu czy życiu. Dowodem tego są niezwykłe i cudowne interwencje świętych, takich jak wspomniany wyżej św. Gerard Majella, św. Jan Chrzciciel de la Salle, św. Jan Bosko i wielu innych. Autor książki, niezwykle popularny włoski ksiądz Marcello Stanzione przywołuje historie zebrane i zweryfikowane podczas procesów beatyfikacyjnych
i kanonizacyjnych świętych. Potwierdzający je autorytet Kościoła daje nam pewność, że są one prawdziwe. Są to często święci obecnie mniej znani lub niemal zapomniani, a przecież będący wciąż niezwykle skutecznymi orędownikami. Za ich wstawiennictwem możemy otrzymać od Boga wielkie łaski; wystarczy, byśmy o nie prosili w modlitwie.
Ważną częścią książki są modlitwy z prośbami o wstawiennictwo świętych.
Ta historia jest jedną z wielu opowieści z niniejszej książki, które pokazują, że święci są przy nas
i pobudzeni Bożą miłością nieustannie za nami się wstawiają - szczególnie w chwilach najtrudniejszych, czyli w czasie choroby i niebezpieczeństwa zagrażającego naszemu zdrowiu czy życiu. Dowodem tego są niezwykłe i cudowne interwencje świętych, takich jak wspomniany wyżej św. Gerard Majella, św. Jan Chrzciciel de la Salle, św. Jan Bosko i wielu innych. Autor książki, niezwykle popularny włoski ksiądz Marcello Stanzione przywołuje historie zebrane i zweryfikowane podczas procesów beatyfikacyjnych
i kanonizacyjnych świętych. Potwierdzający je autorytet Kościoła daje nam pewność, że są one prawdziwe. Są to często święci obecnie mniej znani lub niemal zapomniani, a przecież będący wciąż niezwykle skutecznymi orędownikami. Za ich wstawiennictwem możemy otrzymać od Boga wielkie łaski; wystarczy, byśmy o nie prosili w modlitwie.
Ważną częścią książki są modlitwy z prośbami o wstawiennictwo świętych.

15 listopada 1897 roku w kościele Najświętszego Serca Jezusa w Rzymie wybuchł pożar. W tajemniczy sposób od ołtarza zaczął rozprzestrzeniać się ogień, a wypełniający kaplicę przerażeni wierni wśród płomieni dostrzegli oblicze cierpiącej osoby. Pożar ugaszono, jednak na drewnianym panelu przy ołtarzu pozostał niewyraźny zarys twarzy. Wydarzenie to uznano za nadprzyrodzone, związane z objawieniem się duszy czyśćcowej.
Ten niesamowity wypadek stał się impulsem do stworzenia w owym kościele niezwykłego muzeum – Muzeum Dusz Czyśćcowych. Gromadzi ono eksponaty i relacje, które świadczą o istnieniu zaświatów
i o tym, że dusze czyśćcowe dostają czasem możliwość objawienia się żyjącym, by prosić o to, co najbardziej może ulżyć ich niedoli – o modlitwę. Książka ks. Marcella Stanzionego przedstawia materiały zgromadzone przez muzeum, a także inne relacje, pokazujące, jak rzeczywistość czyśćca komunikuje się i objawia w rzeczywistości doczesnej, jeśli może wyniknąć z tego jakieś dobro. Autor zawsze wychodzi w swych rozważaniach od katolickiej nauki o czyśćcu, którą w ostatnich latach słabiej się podkreśla, a która powinna stanowić część żywej wiary każdego chrześcijanina. Książka zawiera również użyteczny zbiór modlitw za dusze czyśćcowe.
Jak pisał o. Victor Jouet, założyciel Muzeum Dusz Czyśćcowych:
Życie dusz czyśćcowych to również „życie”. Trzeba więc uznać to, co wymyka się naszej kontroli, i nie odrzucać tego rozumowo. Bóg jest Panem ducha i materii, stworzył jedno i drugie. Cóż więc dziwnego w tym, że chce – zawsze z korzyścią dla swoich stworzeń – działać, wykorzystując ducha i materię w sposób dla nas niezrozumiały?
Ten niesamowity wypadek stał się impulsem do stworzenia w owym kościele niezwykłego muzeum – Muzeum Dusz Czyśćcowych. Gromadzi ono eksponaty i relacje, które świadczą o istnieniu zaświatów
i o tym, że dusze czyśćcowe dostają czasem możliwość objawienia się żyjącym, by prosić o to, co najbardziej może ulżyć ich niedoli – o modlitwę. Książka ks. Marcella Stanzionego przedstawia materiały zgromadzone przez muzeum, a także inne relacje, pokazujące, jak rzeczywistość czyśćca komunikuje się i objawia w rzeczywistości doczesnej, jeśli może wyniknąć z tego jakieś dobro. Autor zawsze wychodzi w swych rozważaniach od katolickiej nauki o czyśćcu, którą w ostatnich latach słabiej się podkreśla, a która powinna stanowić część żywej wiary każdego chrześcijanina. Książka zawiera również użyteczny zbiór modlitw za dusze czyśćcowe.
Jak pisał o. Victor Jouet, założyciel Muzeum Dusz Czyśćcowych:
Życie dusz czyśćcowych to również „życie”. Trzeba więc uznać to, co wymyka się naszej kontroli, i nie odrzucać tego rozumowo. Bóg jest Panem ducha i materii, stworzył jedno i drugie. Cóż więc dziwnego w tym, że chce – zawsze z korzyścią dla swoich stworzeń – działać, wykorzystując ducha i materię w sposób dla nas niezrozumiały?

Strumienie deszczu ustały, chmury rozpierzchły się, a oczom ludzi ukazało się ogromne słońce. Najświętsza Maryja Panna objawiła swoje oblicze tysiącom wiernych, stali się oni Świadkami Cudu Słońca...
John M. Haffert napisał książkę o cudownym wydarzeniu z października 1917 roku. Powstała ona w 1960 roku. Żyło wówczas jeszcze wielu świadków cudu, który miał miejsce w Portugalii ponad 43 lata wcześniej. Autor odszukał tych ludzi i wysłuchał ich, zapisując relacje, które opublikował tak, jak zostały opowiedziane, bez względu na przynależnośc społeczną czy wykształcenie świadków.
Książka ukazała się nakładem Instytutu Ks. Piotra Skargi w Krakowie. Zawiera 128 stron, wzbogaconych zdjęciami tych, którzy byli świadkami cudownego wydarzenia. Umieszczono w niej także list od metropolity portugalskiej Leirii - ks. biskupa Joao Pereiry Venancio, który został napisany do wydawcy
i Czytelników tej niezwykłej publikacji.
Książkę "Świadkowie Cudu Słońca" zamówić można na stroniecud.fatima.pl.
John M. Haffert napisał książkę o cudownym wydarzeniu z października 1917 roku. Powstała ona w 1960 roku. Żyło wówczas jeszcze wielu świadków cudu, który miał miejsce w Portugalii ponad 43 lata wcześniej. Autor odszukał tych ludzi i wysłuchał ich, zapisując relacje, które opublikował tak, jak zostały opowiedziane, bez względu na przynależnośc społeczną czy wykształcenie świadków.
Książka ukazała się nakładem Instytutu Ks. Piotra Skargi w Krakowie. Zawiera 128 stron, wzbogaconych zdjęciami tych, którzy byli świadkami cudownego wydarzenia. Umieszczono w niej także list od metropolity portugalskiej Leirii - ks. biskupa Joao Pereiry Venancio, który został napisany do wydawcy
i Czytelników tej niezwykłej publikacji.
Książkę "Świadkowie Cudu Słońca" zamówić można na stroniecud.fatima.pl.

W historii nieustannie pojawiają się fakty, które podważają fundamenty ateistycznej ideologii. Są nimi różnego rodzaju cudowne znaki i wydarzenia, poprzez które Bóg wskazuje na istnienie nadprzyrodzonego wymiaru rzeczywistości. Cuda są specyficzną „mową" Boga, apelem skierowanym do ludzi zniewolonych przez ateistyczną ideologię, aby zdecydowanie ją odrzucili i otwarli się na przyjęcie tajemnicy Jego miłości.
Dla wszystkich chrześcijan wiara w Ewangelię jest związana z wiarą w największy cud, jakim było Boże Narodzenie i Zmartwychwstanie Chrystusa, oraz w cuda, które czynił Jezus w czasie swej publicznej działalności, a po Jego śmierci i Zmartwychwstaniu - z wiarą w znaki i cuda, które zmartwychwstały Pan nieustannie czyni przez wstawiennictwo swojej Matki Maryi oraz apostołów i świętych.
Pan Jezus mówił: „Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie" (J 4,48) oraz wskazywał na znaczenie cudownych znaków, których dokonywał: „(...) niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi" (Mt 11,5-6). Cuda i nadprzyrodzone znaki nieustannie towarzyszą działaniu Boga w historii naszego zbawienia.
Dla wszystkich chrześcijan wiara w Ewangelię jest związana z wiarą w największy cud, jakim było Boże Narodzenie i Zmartwychwstanie Chrystusa, oraz w cuda, które czynił Jezus w czasie swej publicznej działalności, a po Jego śmierci i Zmartwychwstaniu - z wiarą w znaki i cuda, które zmartwychwstały Pan nieustannie czyni przez wstawiennictwo swojej Matki Maryi oraz apostołów i świętych.
Pan Jezus mówił: „Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie" (J 4,48) oraz wskazywał na znaczenie cudownych znaków, których dokonywał: „(...) niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię. A błogosławiony jest ten, kto we Mnie nie zwątpi" (Mt 11,5-6). Cuda i nadprzyrodzone znaki nieustannie towarzyszą działaniu Boga w historii naszego zbawienia.

Książka opisuje 36 słynnych cudów eucharystycznych w historii Kościoła. Zjawiska Hostii zmieniających się w widzialne ciało, Hostii krwawiących, Hostii zmieniających się w kamień w ustach grzeszników, Hostii unoszących się w powietrzu i emitujących tajemnicze światło oraz wiele innych. Każdemu z opisanych cudów towarzyszy opowieść o okolicznościach, w jakich do niego doszło i opiniach ekspertów. Wiele
z tych cudów trwa do dzisiaj, dając świadectwo prawdzie głoszonej przez Kościół o Przenajświętszym Sakramencie.
z tych cudów trwa do dzisiaj, dając świadectwo prawdzie głoszonej przez Kościół o Przenajświętszym Sakramencie.

Tajemnica świętych, których ciała nie uległy zniszczeniu ani rozkładowi, od wieków fascynowała kolejne pokolenia chrześcijan. Joan Carroll Cruz, będąca pod wielkim wrażeniem historii o cudach związanych
z ciałem św. Charbela Makhloufa, postanowiła zbadać to zjawisko. Na przestrzeni dziejów odnotowano setki przypadków świętych, których ciała zostały zachowane w cudowny sposób. Dziesiątki z nich do dziś możemy oglądać w poświęconych im sanktuariach. Joan Carroll Cruz opisuje kilkadziesiąt takich przykładów, należących do najciekawszych i najbardziej wymownych. Korzystając z wiedzy dziesiątek osób duchownych, świadków, pracowników sanktuariów i wszelkich dostępnych źródeł, autorka napisała książkę, jakiej dotąd nie było.
J.C. Cruz szczególnie podkreśla w swojej książce różnicę pomiędzy ciałami w sposób cudowny niezniszczonymi, a tymi zachowanymi przypadkowo bądź celowo – w procesie balsamowania. Posługując się faktami naukowymi z dziedziny biologii, autorka uzasadnia prawdziwość fenomenu, jakim jest cudowne zachowanie ludzkiego ciała.
W książce znajdziemy historie: św. Rity, św. Charbela, św. Klary, św. Katarzyny ze Sieny, św. Róży z Limy, św. Teresy z Ávila, św. Franciszka Ksawerego, św. Stanisława Kostki, św. Jana od Krzyża, św. Jana Vianneya, św. Bernadetty Soubirous oraz wielu innych świętych i błogosławionych.
z ciałem św. Charbela Makhloufa, postanowiła zbadać to zjawisko. Na przestrzeni dziejów odnotowano setki przypadków świętych, których ciała zostały zachowane w cudowny sposób. Dziesiątki z nich do dziś możemy oglądać w poświęconych im sanktuariach. Joan Carroll Cruz opisuje kilkadziesiąt takich przykładów, należących do najciekawszych i najbardziej wymownych. Korzystając z wiedzy dziesiątek osób duchownych, świadków, pracowników sanktuariów i wszelkich dostępnych źródeł, autorka napisała książkę, jakiej dotąd nie było.
J.C. Cruz szczególnie podkreśla w swojej książce różnicę pomiędzy ciałami w sposób cudowny niezniszczonymi, a tymi zachowanymi przypadkowo bądź celowo – w procesie balsamowania. Posługując się faktami naukowymi z dziedziny biologii, autorka uzasadnia prawdziwość fenomenu, jakim jest cudowne zachowanie ludzkiego ciała.
W książce znajdziemy historie: św. Rity, św. Charbela, św. Klary, św. Katarzyny ze Sieny, św. Róży z Limy, św. Teresy z Ávila, św. Franciszka Ksawerego, św. Stanisława Kostki, św. Jana od Krzyża, św. Jana Vianneya, św. Bernadetty Soubirous oraz wielu innych świętych i błogosławionych.

29 sierpnia 1953 roku na via degli Orti w Syrakuzach, w domu ciężko chorej młodej kobiety, Antoniny Giusto, znajdująca się nad wezgłowiem łóżka gipsowa płaskorzeźba przedstawiająca Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny zaczęła ronić łzy. Zauważyła to właśnie Antonina, która w tym samym momencie odzyskała utracony w czasie choroby wzrok i została uzdrowiona z innych dolegliwości.
Kościół bardzo szybko oficjalnie uznał objawienie Maryi z Syrakuz. Już w grudniu 1953 roku Episkopat Sycylii wydał oświadczenie potwierdzające autentyczność łzawień. Wkrótce w Syrakuzach powstało sanktuarium poświęcone Matce Bożej Płaczącej, które osobiście konsekrował święty Jan Paweł II, wypowiadając niezwykłe słowa:
Tak jak Serca Jezusa i Maryi wyrażają miłość Boga i miłość Tej, którą Bóg wybrał na Matkę dla swego Syna, tak łzy wizerunków maryjnych stają się wyrazem matczynej bliskości. Historia łzawień maryjnych to dzieje ludzi, którzy podążają przez życie w oczekiwaniu na niebo. Ona dzieli z nimi „łzy cierpienia, łzy nadziei
i łzy modlitwy”. święty Jan Paweł II
Autorka przytacza relacje naocznych świadków i uczestników wydarzeń oraz liczne dokumenty potwierdzające prawdziwość objawień Maryi w Syrakuzach.
Na końcu książki znajdziemy modlitwy i nowenny do Płaczącej Madonny z Syrakuz.
Kościół bardzo szybko oficjalnie uznał objawienie Maryi z Syrakuz. Już w grudniu 1953 roku Episkopat Sycylii wydał oświadczenie potwierdzające autentyczność łzawień. Wkrótce w Syrakuzach powstało sanktuarium poświęcone Matce Bożej Płaczącej, które osobiście konsekrował święty Jan Paweł II, wypowiadając niezwykłe słowa:
Tak jak Serca Jezusa i Maryi wyrażają miłość Boga i miłość Tej, którą Bóg wybrał na Matkę dla swego Syna, tak łzy wizerunków maryjnych stają się wyrazem matczynej bliskości. Historia łzawień maryjnych to dzieje ludzi, którzy podążają przez życie w oczekiwaniu na niebo. Ona dzieli z nimi „łzy cierpienia, łzy nadziei
i łzy modlitwy”. święty Jan Paweł II
Autorka przytacza relacje naocznych świadków i uczestników wydarzeń oraz liczne dokumenty potwierdzające prawdziwość objawień Maryi w Syrakuzach.
Na końcu książki znajdziemy modlitwy i nowenny do Płaczącej Madonny z Syrakuz.

Jednym z największych czcicieli i propagatorów Różańca św. był św. Ludwik Maria Grignion de Montfort. Kapłan ten na początku XVIII w. w książeczce pod tytułem Przedziwny sekret Różańca świętego przypomniał lub uświadomił niezliczonym rzeszom katolików na całym świecie ogromną ważność tej modlitwy. Toteż ta objętościowo mała książeczka, będąca pod względem treści wielkim dziełem, została w ciągu ostatnich niemal 200 lat przetłumaczona na prawie wszystkie główne języki świata i była wielokrotnie wydawana. Kto ją obecnie czyta w skupieniu i ze zrozumieniem, ten musi zauważyć, iż jej treść niezmiennie pozostaje aktualna (fragment wstępu).

Zbiór zawiera 29 kazań o pokusach, o grzechach głównych, o zgubnych skutkach przywiązania do grzechu i niegodnego przyjmowania Komunii Świętej, o warunkach dobrej spowiedzi, o cnotach i o sprawach ostatecznych. Droga do świętości poprzez spowiedź i modlitwę!
Książka jest źródłem cennych duchowych drogowskazów zawartych w kazaniach św. Jana Marii Vianney’a, kapłana obdarowanego łaską wyjątkowego rozumienia ciężaru grzechu i świadomego nieocenionej roli sakramentu pojednania (zwany był „męczennikiem konfesjonału”).
Jaki szczęśliwy jest człowiek - a jednocześnie, jak wielkim jest winowajcą!
Mówię, że jest szczęśliwy, bo mimo że utracił Boga, niebo i dusze, może jeszcze naprawić tę stratę i odzyskać wieczną szczęśliwość. Kiedy bogacz utraci majątek, to nieraz, pomimo najszczerszych chęci, nie będzie w stanie go odzyskać; grzesznik przeciwnie - z niewielkim trudem może odzyskać poniesione straty. O, Boże, jak Ty kochasz grzeszników, skoro dajesz im tyle środków do odzyskania nieba!
A mimo to mówię, że zaciągamy wielką winę, kiedy gardzimy tak cennymi dobrami, które łatwo możemy posiąść. Drogi przyjacielu, skoro straciłeś niebo, to dlaczego stale w tym ubóstwie pozostajesz?
(fragment)
1. o pokusach
2. o grzechu śmiertelnym
3. o pysze
4. o zazdrości
5. o nieczystości
6. o oziębłości
7. o obmowie
8. o lekkomyslnym posądzaniu bliźniego
9. o modlitwie grzesznika, który nie chce porzucić grzechu
10. o niegodnym przyjmowaniu Komunii Świętej
11. o odkładaniu pokuty
12. o pokucie
13. o spowiedzi wielkanocnej
14. o warunkach spowiedzi
15. o złej spowiedzi
16. o spowiedzi
17. o żalu za grzechy
18. o rozgrzeszeniu
19. o zadośćuczynieniu
20. o modlitwie
21. o pokorze
22. o miłości bliźniego
23. o nadziei
24. o miłości
25. o pamięci na śmierć
26. o śmierci sprawiedliwego
27. o sądzie szczegółowym
28. o piekle chrześcijan
29. o Sądzie Ostatecznym
Książka jest źródłem cennych duchowych drogowskazów zawartych w kazaniach św. Jana Marii Vianney’a, kapłana obdarowanego łaską wyjątkowego rozumienia ciężaru grzechu i świadomego nieocenionej roli sakramentu pojednania (zwany był „męczennikiem konfesjonału”).
Jaki szczęśliwy jest człowiek - a jednocześnie, jak wielkim jest winowajcą!
Mówię, że jest szczęśliwy, bo mimo że utracił Boga, niebo i dusze, może jeszcze naprawić tę stratę i odzyskać wieczną szczęśliwość. Kiedy bogacz utraci majątek, to nieraz, pomimo najszczerszych chęci, nie będzie w stanie go odzyskać; grzesznik przeciwnie - z niewielkim trudem może odzyskać poniesione straty. O, Boże, jak Ty kochasz grzeszników, skoro dajesz im tyle środków do odzyskania nieba!
A mimo to mówię, że zaciągamy wielką winę, kiedy gardzimy tak cennymi dobrami, które łatwo możemy posiąść. Drogi przyjacielu, skoro straciłeś niebo, to dlaczego stale w tym ubóstwie pozostajesz?
(fragment)
1. o pokusach
2. o grzechu śmiertelnym
3. o pysze
4. o zazdrości
5. o nieczystości
6. o oziębłości
7. o obmowie
8. o lekkomyslnym posądzaniu bliźniego
9. o modlitwie grzesznika, który nie chce porzucić grzechu
10. o niegodnym przyjmowaniu Komunii Świętej
11. o odkładaniu pokuty
12. o pokucie
13. o spowiedzi wielkanocnej
14. o warunkach spowiedzi
15. o złej spowiedzi
16. o spowiedzi
17. o żalu za grzechy
18. o rozgrzeszeniu
19. o zadośćuczynieniu
20. o modlitwie
21. o pokorze
22. o miłości bliźniego
23. o nadziei
24. o miłości
25. o pamięci na śmierć
26. o śmierci sprawiedliwego
27. o sądzie szczegółowym
28. o piekle chrześcijan
29. o Sądzie Ostatecznym